Cleveland – Nadszedł czas, aby wycofać wszystkie odniesienia do tej serii przeciwko Atlanta Hawks dwa lata temu. Jedynym podobieństwem między tym zespołem a tamtymi jest pralnia.
New York Knicks z trudem zdobywali punkty. Gdy jastrzębie ściąły Juliusa Randle’a, reszta grupy nie miała już gdzie szukać. Dzisiaj Knicks zmierzają do półfinałów Konferencji Wschodniej właśnie dlatego, że mają mnóstwo opcji.
W środę zakończyli zwycięstwo 106-95, kończąc sezon Cleveland Cavaliers, i zrobili to bez Randle’a, który ponownie skręcił lewą kostkę w drugiej kwarcie i nie wyglądał jak wersja samego siebie z All-Star. Większość serii pięciu gier. Zrobili to z Cleveland, podwójnie współpracując ze swoim kapitanem ofensywy, tak jak Atlanta zrobiła to w 2021 roku. Ale tym razem Jalen Bronson był lepszym psem, który upiekł Cavs, kiedy mógł, a kiedy nie mógł, pozwalał innym grać.
Zrobili to w zmasowanej obronie z biegiem trzeciej kwarty od Obi Tobina i Mitchella Robinsona, pochłaniając każde istniejące odbicie ofensywne. W tym momencie nawet Pac-Man mógłby uznać Robinsona za żarłoka. Złapał 11 ofensywnych tablic i 18 łącznie w grze 5. Zrobili to z 22-letnim RJ Barrettem — który miał 21 punktów, cztery zbiórki i cztery asysty — i ułożyli „grę RJ Barretta” w grze 3, a następnie „Game of RJ Barrett” ponownie w grze 4, a następnie „RJ Barrett” po raz trzeci w grze 5.
Nie możesz ciągle nazywać ich grami RJ Barretta, jeśli zdarzają się za każdym razem, gdy wychodzi na boisko.
Ten zespół 2021 potrzebował wszystkiego dobrze. Ta drużyna może przyjąć uderzenie za uderzeniem.
Może wygrać serię, która obejmuje wiele gier bez wiadra jej szóstego mężczyzny, Emmanuela Quickleya, ponieważ obrona i akcja Quickleya nigdy nie słabną. Mógł spędzić sezon, opierając się na Quentinie Grimesie, który każdej nocy pilnował MVP drugiej drużyny, a potem stracić Grimesa przez stłuczone ramię w połowie meczu 3 i wyeliminować Cleveland w pięciu meczach, z Joshem Hartem na czele, Donovanem Mitchellem strzegącym więcej. na uboczu.
Cavs nie byli słabi na czwartym miejscu. Sezon zasadniczy zakończyli na drugim miejscu w NBA pod względem różnicy punktów na posiadanie. Mają też najlepszą obronę w lidze. Zaczynają od dwóch olbrzymów na dole, odpowiedzialnych za cięcie farby, laski dynamitu na straży.
Jeśli Knicks mają wygrać, wygląda na to, że nie zrobią tego tak łatwo. Ale to nie jest zespół sprzed dwóch lat.
nie blisko.
W tym sezonie Knicks mogliby zmierzyć się z jednostką, której tożsamość kształtuje się wokół farby, a następnie zniszczyć tę drużynę na jego ulubionym obszarze parkietu. W grze 5 Robinson i Hart połączyli siły, aby uzyskać najwięcej zbiórek (30), ponieważ wszyscy Cavaliers połączyli siły.
Ta grupa ma sposób na odbicie. Randle popełnił błąd w Game 4, którego nie rozegrał nawet w bliskiej czwartej kwarcie. Ale wrócił w środę, emanując odwrotnym rodzajem koszykówki. Bezlitośnie atakuj krawędź. Wykonał właściwe podania. Zdobył 13 punktów i sześć asyst, choć nie doszedł do przerwy.
The Knicks odbili się po meczu 2, kiedy Cavs zremisowali w serii 1-1 z 17-punktowym zwycięstwem. Nix wyglądał na uszczęśliwionego tej nocy. Może Cleveland w końcu to rozgryzł. Ale już nigdy nie wyglądały w ten sposób. Założyli.
To właśnie robią dziś Knicks. Żyją na trampolinach.
Ponieśli tę straszną porażkę na początku sezonu przeciwko Oklahoma City Thunder (cóż, wszyscy myśleliśmy wtedy, że to było okropne). Nastąpiły ataki paniki z zewnątrz. Następnie wygrali oba najtrudniejsze mecze w NBA: w górskim Utah Jazz iw Denver Nuggets za przynętę wysokogórską.
Mieli ten słynny krach przeciwko Dallas Mavericks 3 grudnia, kiedy Tim Hardaway Jr. i Luka Doncic pokonali Knicks w trzeciej kwarcie, a Nowy Jork stracił kolejne złamane serce. Po tej porażce drużyna spadła na 10:13. Obrona spadła na 26. miejsce pod względem liczby punktów na posiadanie. Tym razem nastąpił bardzo entuzjastyczny nekrolog – nekrolog dotyczący nadziei Knicks na przyzwoity sezon i nekrolog dotyczący zatrudnienia sztabu szkoleniowego. Nazywasz coś negatywnego i ktoś prawdopodobnie to powiedział.
Ale następnego dnia wstrząsnęli Cavalierami, co powinno być znakiem.
The Knicks wykorzystali dzień na równi ze swoim rozgrywającym, Bronsonem… a w meczu z Cleveland jest coś, co przechyla się na ich korzyść.
Pokonali Cavs trzy z czterech razy w sezonie zasadniczym. Pokonali ich cztery na pięć razy w serii. We wszystkich czterech zwycięstwach utrzymali Cavaliers poniżej 100 punktów. To NBA w 2023 roku; Podwójne cyfry mogą być zamknięciem.
To pierwsza seria play-off Knicks od dekady i dopiero druga w ciągu ostatnich 22 lat.
Zapożyczając zwrot od Yvana Fourniera, kiedy miał trochę czasu na grę na początku tego sezonu, sezon 2020-21 wyglądał jak przygoda na jedną noc – awanturnicza drużyna, która nabrała rozpędu dzięki bardziej weteranom, którym brakowało siły ognia. Starszy jest nawet klub, który w sezonie 2012-13 wygrał 54 mecze i przegrał w drugiej rundzie z Indiana Pacers. Bez względu na to, jak daleko zaszła ta grupa, miała datę wygaśnięcia.
Ale dzisiejsze Knicks wydają się mniej błyskiem, a bardziej początkiem czegoś. Nikt w ich rotacji nie jest starszy niż 28 lat. Ostatnim razem, gdy Knicks wygrali drugą rundę play-offów, Quickley, Isaiah Hartenstein, Grimes, Toppin i Robinson byli w pieluchach (być może; tę informację trudno potwierdzić). Barrett i Miles McBride jeszcze się nie urodzili.
To było wtedy, gdy każdej wiosny Knicks zmierzyli się z Miami Heat. To dobrze, że robią to ponownie teraz, gdy Heat zdenerwował najwyżej rozstawionych Milwaukee Bucks w środę. Ich seria z Nowym Jorkiem rozpocznie się w niedzielę w Madison Square Garden.
Faworytem będą Knicks. Po raz pierwszy od lat będą preferowanym wyborem, aby przejść do finałów konferencji.
Ale mamy dni, aby przeanalizować, co Knicks zrobili dobrze przeciwko Cavs i jak poradzili sobie z Heat. Na razie historia z Cleveland jest prosta: The Knicks zrobili coś, czego nie robili od dekady i zrobili to w sposób, jakiego nie robili od dłuższego czasu.
(Zdjęcie: Mitchell Robinson i Emmanuel Quickly: Kirk Irwin/Getty Images)
„Miłośnik Twittera przyjazny hipsterom. Miłośnik mediów społecznościowych. Miłośnik alkoholu.