Rozmowy w sprawie pożyczki kończą się sześć dni przed domyślnym terminem

„Tutaj jesteśmy na noc. A presja jest duża. A konsekwencje są wysokie. Uznajemy to. Wiemy o tym i Biały Dom z pewnością to zaakceptuje” – powiedział.

Istnieją oznaki, że Republikanie Izby Reprezentantów i Biały Dom robią prawdziwe postępy. Źródło zaznajomione z rozmowami powiedziało POLITICO pod koniec czwartku, że obie strony sfinalizowały część dyskusji dotyczącą wydatków.

Konserwatywni republikanie również przedstawili listę, o której republikanie zaznajomieni z tą sprawą powiedzieli, że pochodzą od przywództwa, co do którego obie strony najwyraźniej osiągnęły porozumienie. Należą do nich: porozumienie w sprawie podniesienia pułapu zadłużenia do 2024 r., mechanizm zachęcający Kongres do uchwalenia wszystkich 12 rachunków wydatków oraz plan zwrotu niewydanych pieniędzy Covid.

Ale jak mówi stare przysłowie z Kapitolu: Nic nie może być uzgodnione, dopóki wszystko nie jest uzgodnione. Drugi republikanin zaznajomiony z negocjacjami ostrzegł w czwartek wieczorem, że negocjatorzy nie osiągnęli porozumienia w sprawie najwyższych wydatków podatkowych ani tego, jak długo potrwa przedłużenie pułapu zadłużenia. Ostrzegali, że nie może dojść do porozumienia, dopóki inne szczegóły nie zostaną w pełni rozwiązane.

Ale te przecieki podsyciły zgagę ze strony konserwatywnej strony McCarthy’ego, grożąc zniszczeniem jedności, którą republikanie przedstawiali od czasu uchwalenia własnego planu zadłużenia. McCarthy jednak zbagatelizował krytykę prawicy, mówiąc, że „nie wiedzą, co jest w umowie”.

„Nie martwię się, że ktokolwiek będzie teraz komentował” – powiedział McCarthy w piątek.

A McHenry ostrzegł, że wycieki szczegółów mogą utrudnić negocjatorom możliwość zawarcia umowy.

„Tweety, treść, szczegóły i wszystko to, przecieki, nie pomogą nam w zawarciu umowy, która zmieni bieg kraju” – powiedział.

Ale nawet gdy kraj zbliża się do terminu 1 czerwca, który, jak ostrzegła sekretarz skarbu Janet Yellen, naraża kraj na ryzyko niewypłacalności, obie strony ogólnie zgadzają się, że robią postępy.

McCarthy powiedział dziennikarzom w piątek: „Zeszłej nocy poczyniliśmy postępy. Teraz musimy zrobić większy postęp”. On i poseł Garretta Gravesa (R-La.), główny negocjator GOP, również zorganizował w piątek powwow podczas wspólnej przejażdżki rowerowej.

„Będziemy pracować tak ciężko, jak to możliwe, aby to zrobić, zrobić dziś większy postęp i wykonać zadanie” – powiedział McCarthy.

Jednak wymagania dotyczące pracy i reformy zezwoleń pozostają dwoma głównymi punktami spornymi. Biały Dom, według osoby zaznajomionej z tą sprawą, „nadal sprzeciwia się środkom, które, jak się obawiają, doprowadzą Amerykanów do ubóstwa lub zabiorą im opiekę zdrowotną”. Ale McCarthy oskarżył Demokratów o chęć płacenia „niezależnym” za pozostanie w domu.

„Czasami mamy nieporozumienia” – powiedział McCarthy.

Gdy negocjatorzy osiągną porozumienie, ustawodawcy spodziewają się, że przekształcenie go w tekst legislacyjny zajmie dzień lub dwa. Republikanie obiecali, że poczekają 72 godziny – jeśli zostanie to sfinalizowane przed jakimkolwiek głosowaniem – aby wygrać głosowanie, co jest częścią umowy zawartej przez McCarthy’ego z konserwatystami.

W tym scenariuszu negocjatorzy musieliby osiągnąć porozumienie w piątek lub sobotę, aby przenieść ustawę przez Izbę przed najwcześniejszą możliwą datą niewypłacalności w czwartek.

A potem jest Senat. Nikt nie spodziewał się, że Izba uchwali ustawę jednogłośnie – Zwłaszcza po Sen. Mike’a Lee (R-Utah) jest zdecydowany spowolnić ten proces – co oznacza, że ​​przyjęcie ustawy przez izbę wyższą może zająć kilka dni, zanim trafi ona na biurko prezydenta Joe Bidena. Jeśli 1 czerwca jest rzeczywistą datą domyślną, Yellen mogłaby udzielić dodatkowych wskazówek w przyszłym tygodniu, co może być największym problemem.

Sen. Chrisa Koonsa (D-Del.) ma nadzieję, że wszyscy Demokraci poprą ustawę, która wyłoni się w czwartkowych negocjacjach, ale nie jest pewien.

„To zależy od tego, co w nim jest. Rzadko mamy wszystkie głosy na absolutnie wszystko. Ale musi to być coś, w co wierzysz w naszego prezydenta” – powiedział.

Sarah Ferris, Jennifer Haberkorn i Catherine Tully-McManus przyczyniły się do powstania tego raportu.